شگردهای هنری عبید زاکانی در آفرینش طنز

چکیده طنز از فروع ادب غنایی است، که در آن معایب و نارسایی های اجتماعی با چاشنی خنده و با استفاده از شگردهای هنری و ادبی مطرح می گردد. هدف طنز اصلاح جامعه است. از این رو، افزایش یا کاهش طنز در یک جامعه به طور مستقیم با کاستی ها و نارسایی های آن جامعه در پیوند می باشد. هدف پژوهش حاضر بررسی شگردهای هنری و ادبی عبید زاکانی طنزپرداز بزرگ ایرانی است در آفرینش طنز. روش پژوهش توصیفی ـ تحلیلی می باشد، و داده ها با استفاده از تکنیک تحلیل محتوی به شیوه ی کتابخانه ای و سندکاوی گردآوری و بررسی گردیده اند. نتیجه نشان می دهد عبید زاکانی برای ایجاد طنز خود از شگردهایی چون بزرگ نمایی، نقیضه پردازی، بازی با کلمات، وارونه نمایی، اجتماع نقیضین، بلاهت نمایی و غافلگیری استفاده کرده است. وی با به کار گیری این شگردها نارسایی ها و عیوب جامعه ی عصر خود را می نمایاند.